Cmentarz
Parafia p.w. Nawiedzenia NMP w Wożuczynie
CMENTARZ GRZEBALNY W WOŻUCZYNIE
Nie zachowały się żadne dokumenty mówiące o cmentarzu w początkach istnienia parafii, czyli w 1409r. Ponieważ zwyczajowo pierwsze cmentarze lokowane były przy świątyniach, możemy się domyślać, że w Wożuczynie było podobnie. Poświadczają to kości, wydobyte podczas budowy drogi, od strony organistówki, już za parkanem.
Pierwsze wzmianki o cmentarzu we wsi pochodzą z 1604r., był on wówczas otoczony rowem i wałem ziemnym, prawdopodobnie był przy kościele, jak to wtedy było w zwyczaju. Na przełomie XVIII/XIX w. ze względów sanitarnych cmentarz przeniesiono poza wieś. Obok tego cmentarza znajdowało się osobne miejsce pochówku dzieci zmarłych bez chrztu. Według źródeł w 1834r. cmentarz znajdował się wśród pól i łąk, przy zachowanej do dziś przydrożnej figurze z herbem Wożuczyńskich. Otoczony był rowem. Grzebano na nim tylko zmarłych obrządku łacińskiego. Na utrzymanie cmentarza proboszcz ks. Aleksander Zakrzewski zbierał tzw. ” pokładne” /do 1838r. zebrał 119 zł.pl /.
W połowie XIX w. cmentarz, tak jak i kościół znajdował się w bardzo złym stanie. Miał wówczas formę czworoboku o wymiarach 86, 3 m/ 54, 3m i był nieogrodzony. W 1851r. sporządzono kosztorys naprawy ogrodzenia cmentarza-opasania go rowem i wałem ziemnym i sporządzono jego opis. Wał ziemny miał być obsadzony dwoma żywopłotami-zewnętrznym z ciernia amerykańskiego, a wewnętrzny z agrestu. Rów miał być głęboki na ok.1,5m. Brama miała posiadać furtkę pomalowaną na kolor zielony farba olejną. Całość prac miała kosztować 60 rubli 50 kopiejek oraz 45 dni pracy ciągłej i 778 dni pracy ludzi pieszych. Niestety, całości naprawy do r.1862 nie dokonano. Świadczy o tym kosztorys prac z 30 sierpnia 1862r., w którym czytamy: „cmentarz grzebalny dotąd nieoparkowany, należy stosownie do istniejących przepisów parkanem otoczyć”.
Od XIX w. cmentarz ten był wielokrotnie powiększany na południe i zachód. W 1872r. wystawiono na nim kosztem Michała Wawreckiego drewnianą kaplicę, która przetrwała do lat 60.XX w.
W pocz. XX w. cmentarz ogrodzono metalowymi przęsłami na podmurowaniu z cegły, a częściowo siatką.
W latach 70. XX w. wybudowano kaplicę, z rozebranej XVIII w. kaplicy w Michalowie, a w 1998r. wykonano nowe ogrodzenie z cegły i metalowych prętów od strony południowej.
Znajdź swoje miejsce w kościele
Bóg ma plan dla Ciebie
Jest wiele ludzkich spraw w których czujemy się samotni. Nasza codzienność obowiązki sprawiają, że nie zadajmy sobie pytania czy jest w życiu coś więcej? Na wiele pytań nie mamy odpowiedzi. Jednak chcemy szukać Kogoś, Kto może wpłynąć na bieg naszego życia. Tym kimś jest Jezus. To On stał się człowiekiem po to, aby nas odkupić od naszego grzechu. Zrób krok i zacznij szukać...
MINISTRANCI
To najważniejsza grupa religijna każdej parafii. Członkowie Liturgicznej Służby Ołtarza poprzez modlitwę, służbę przy ołtarzu oraz troskę o piękno liturgii przybliżają siebie oraz innych ludzi do Boga.
KATOLICKIE STOWARZYSZENIE MŁODZIEŻY
Głównym zadaniem tej organizacji jest kształtowanie dojrzałych chrześcijan oraz aktywne uczestnictwo we wspólnocie i misji Kościoła przez szerzenie oraz upowszechnianie katolickich wartości i zasad we wszystkich dziedzinach życia, zwłaszcza społecznego i kulturalnego.
RYCERSTWO NIEPOKALANEJ
Od lutego 2023 roku w naszej parafii działa także koło Rycerstwa Niepokalanej, które skupia w swoich szeregach dziewczynki w wieku szkolnym. Ich zadaniem jest aktywne uczestnictwo w liturgii poprzez śpiew i muzykę, a także osobista praca nad sobą. Rycerki Niepokalanej, wraz z ministrantami, stanowią Służbę Liturgiczną w naszym kościele.
KRĄG BIBLIJNY
W naszej parafii działa Krąg Biblijny, powstały na podstawie założonych wcześniej grup biblijnych: św. Maksymiliana (zał. w 2018 r.) oraz św. o. Pio (zał. w 2019 r.).
LEGION MARYI
Legion Maryi to ruch maryjno-apostolski, założony przez sługę Bożego Franciszka Duffa, który zrzesza ludzi dążących do osobistej świętości.
Legion Maryi wziął swą nazwę od legionów rzymskich, gdyż ma być – tak jak one – niepokonaną armią Maryi.